Rond het Museum...
Eigenlijk wilde ik al een tijdje terug wat over kunst & cultuur schrijven – iets positief dat in deze rare corona-tijden als opkikker kan dienen... maar de tristesse neemt alsmaar meer toe.... het wordt allemaal nog erger en ergerlijker, zo dat er niet anders overblijft dan het jaar af te sluiten met nog een verergerd zaagstuk. Ik heb het al gehad over de idiote oplossing om de wortels van de prachtige bomen langs de oude havenafsluiting te beschadigen voor een fietsautoroute – al is het hopelijk tijdelijk - maar overal wordt habitat en bestaand groen afgebroken voor deze fietssnelwegen, die dezelfde miserie van de autowegen meebrengen: assholes op hun speedpedalexxen met BMW* mentaltieit die elk plezier aan een mogelijke toch langs de schelde vernietigen... Langs de schelden vinden ze niet beter dan de bestaande bomen uit te rukken, de poreuze klinkerweg met een tarmac te vervangen en wat oit een mooie boulevard was ter herschapen in een saaie dorpsweg met opstoppingen... soit, als ware dat niet genoeg zijn ze ook aan de overkant begonnen...
(* Besser-Mensch Wahn – een aandoening die vooral in de jaren 30 van verleden eeuw de kop opstak en zich in een overtuiging uitte dat er betere (Über-) en minder (Unter-) mensen waren, waarbij uiteraard de 'zelf' bij de eerste behoorde. )
De ingedempte zuiderdokken gaan eraan – wat ooit een heus Usselincx-plein, een soort van Champ de Mars had kunnen zijn, omzoomd met schaduwrijke Platanen, wordt herschapen in in stadplanners- en designer-fantasie waar niemand om vraagt... uiteraard moeten de gezonde, intussen volwassen bomen wijken voor deze idiotie – bomen behouden staat gewoon niet in hun woordenboek, ook al is de discussie over klimaat al jaren lang met niets anders bezig... in Antwerpen weten ze er niets van en denken dat die povere stekjes dat ze hier en daar in betonkuilen aan 't steken zijn hetzelfde is als 'bomen planten' – neen, de ijver met welk deze stad zich zelf verminkt doet denken aan nog een ander politieke strekking die zich populair had gemaakt met “Arbeitsbeschaffungsmassnamen” beroep doen op 'Reichsarbeitsdienst' (verplicht) en later ook slavenarbeid – toen is er ook veel beton bij komen kijken... en als ik naar de werkmannen van de exotische onder-onderaannemer bekijk die een loon op niveau van Tadzjikistanse normen krijgt, (en met locale werkgelegenheid niets te maken heeft) moet ik toch even aan de werkkampen van totalitaire regimes denken, ook al zou ik met die vergelijking alleen maak verontwaardiging oogsten...
Ik kan de indruk niet afschudden dat we alleen nog met incompetent knoeiers te maken hebben... alles high-tech, uiteraard, maar zonder visie, zonder zeel of interesse en dan nog slordig uitgevoerd... ieder aannemer voor zich, waarbij de ene het werk van de ander belemmert of teniet doet – slecht doordachte plannen die uitdraaien op hakkel- en improvisatiewerk, de vernietiging van waardevol stadsgezichten voor halfbakken plannen die toch op niets uitdraaien – ik vermoed een bezigheidstherapie erachter voor de vele specialisten die jaarlijks uit de scholen vloeien zonder dat er eigenlijk voor hen iets te doen is... ik heb al meerder malen gezegde dat ik deze toen als attractieve en charmante stad nu zeker links zal laten liggen – en dat wat misschien nog een reddend aspect was; het groen, is intussen ook systematisch weggewerkt – betonklinkers in plaats van de degelijke kasseiden van Ostaijen – mooi gepolijste natuursteen dat zelf twee overvallen door Duitse Panzers niet hebben kapot gekregen, worden nu opgegraven en weggevoerd – in de plaats brokkelende betonklinkers eo in het beste geval doorgeslepen nep-straatstenen in beton gebed... het is intussen volledig acceptabel en quasi de norm geworden nep als waar te aanzien – de schone schijn is voor de meeste mensen goed genoeg – men ziet het al aan de algemene aanvaarding van 'kunstgras' terwijl de plastik-soep in de oceanen maar groeit – men wilde zelfs oude bomen kappen voor een plastikfabriek – men vraagt zich op welke planeet de milieuminister eigenlijk leeft...
en zo voert (sic) – het blijft gezaag, ook al gaat het ons algemene leefcultuur aan – gezaag dat in 20 minuten een gezonde boom van 50-60 jaar vernietigt – gezaag dat van die dode boom een staketsel maakt waar een grote advertentie kan hangen voor de zoveelste online-shopping-app, om nog meer diesel-camionetten te doen draaien in hun wilde leveringsrondes in een stad waar geen groen meer is om de afgassen en stopartikelen te filteren... houd uw museumkaart maar paraat!
Antwerpen cultuurstad - de container in...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten