dinsdag 11 oktober 2022

Lounging tijdens klas (sommerskool Gent ri fica)

 

Passed by Ghent again at the beginning of the season (or end of the season, depending on how you look at it) and pulled into the sumptuous halls of the Kaskiosk where there was a book presentation of articles compiled by Hans Theys for further AARS studies (are they aiming for a PhD?) and ostensibly part of the floating archive series which was launched in the Bonaparte-dock some time ago (didn't attend, was elsewhere engaged)

 


Back to Skool...

Ik ben al gebuisd vooral dat ik begonnen ben – in mijn kortzichtigheid was ik na voren gelopen om het azart-paneel dat er hing te bestuderen, en, zijnde curieus, met hoofd naar de zijkant geknikt, de lettervormen volgend als een goede leerling... maar ik ben helemaal geen goede leerling in lig meestal achterin in de klas van meisjes te dromen, en zo kwam het dat ik aanvangs mij afvroeg wie de heer Rombouts dan wel bedoelde: Saar... welke Saar? Ook het invul-kleur (meestal eerste letter) zette mij op het foute been; olijfgroen dacht ick, heeft het misschien met de wapenleveringen naar Ukraine te maken, is er misschien een Saar aan het front, of slachtoffer van beschietingen? (hier moet ik wel even melden dat ik helemaal aan het begin van de oorlog het portret van een tienermeisje heb gedownload die volgens berichten de eerste slachtoffer van de Russische invasie was... met blauw haar... soit, mijn gedachten gingen in die richting tot ik verlicht werd: het is een Tafel om op te schrijven, en als ik mijn hoofd wel degelijk recht had gehouden had ik kunnen lezen dat het om AARS ging en nier SAAR, en dat de kleur gewoon schoolbordverf was... (cultural confusion, where I came from the blackboards in the blackboard jungle were black, not green... so, how was I to know?) Ezel dus, kandidatuur verkwanselt.

Ik keek schuchter rond en zag her en der wat bekende uitnodigingen en fragmenten van vroegere activiteiten, tentoonstellingen, acties en promoties, waaronder een origineel van het afzweren van de architectuur van T.O.P. Gast Luc in het Vacuüm van toen (tot nu alleen in repro gezien, en nog recent gedacht aan ook want op zoek naar de inktpot aan de franse Atlantikwal...) anyway ik voelde mij niet geroepen om het lijvige boek aan te schaffen omdat het wellicht toch mijn pet te boven ging, vooral als ik las dat er bijdragen van universitaire topfiguren als prof. em. Fernand Vanhemelryck (rector KUB), Anny De Decker (Kunstgeschiedenis UIA) en dergelijke (Ludo Bekkers, instigator ICC) in zaten en veel minder prentjes dan ik had verhoopt... In afwachting van de schrijfactie en paneelgesprek dwaalden we wat in het bylokensite en langs Japanse eco-recyclical zen potterie-theorie met origami tussenhouders, waarbij mij het abondoneerde bed in de tuin en de felgekleurde papieren onder de trap mij intrigeerden, en dan hier en daar, kijk, - voor wij het wisten stonden wij buiten op straat langs een kant dat ik nog niet kende, en dan langs kanaal een brug over en door straten tot per toeval aankwamen aan de


 

Cirque d'Hiver

en tussentijds La Haye autobedrijf dan vele jaren stond te verloederen en u tenminst een nieuw dak heeft gekregen – een schoon moment te bezoeken, nog ruw en vol geschiedenis alvorens de binnenhuisarchitecten met hun invullings--fantasiën beginnen... want het is nog niet helemaal duidelijk wat precies ermee moet gebeuren... hopelijk niet zo 'n ramp als de 'belevingsbibliotheek' iets verder beneden... heureusement is het fantastische gebouw van de wintercircus mooi in het weefsel van de stad ingebed – de nieuwe bib daarentegen heeft een leuk stuk Gent naar de vaantjes gebracht: pronkbouw, overdadig design, ruimteverspilling en pretentieus gedoe dat denkt deel van de internationale avantgarde te zijn... weer een triest miskleun, en die brug die ik wilde passeren nog steeds niet af – buurtprotest -bridge to no-where, en zo blijft het monster van de stad afgezonderd... spijtig overdadig misbaksel van de lokaalpolitiek... 



 

Dus even koffie in de VDK, minder beziens dan de Mokabon maar even lekker... en dan verder, een ander langdurig bouwput mijdend – de Reep – en naar de Slachthuisbrug die blijkbaar over visserijvaart / zinde samenkomst van Schelde en Leie... (in werkelijkheid iets complexer, maar historisch correct) en het is dat historische gebied dat we de oude Abdij van St Baafs ontdekten... en wat een ontdekking... 

the original Gent (Ganda)


 plaats waar rivieren samenkomen (dus Leie en Schelde) en een vergeten hoek origineel (niet imaginaire maar oublié zo te zeggen -) afgebroken door Karel V, don't ask why...