Pro Cedere
Even in de Second Room binnenspringen, springtime, saison begint na de winterstop... aan de muur een serie doeken van Egbert Aerts. Serie, reeks suite van werken zoals wij van hem gewoon zijn, een pad volgend waarbij zowat alles komt kijken, abstract representatief, banaal intrigerend, déjà-vu nouveau... Deze dan zijn re-repro’s, of re-re-reproducties al dan niet gemodificeerd: eigenlijk afdrukken van de reeks schilderijen ZT/ZN deze keer wel voorzien van naam en nummer, op canvas weliswaar maar elektronisch-druktechnisch repro van eigenhandige schilderijen van fotografieën uitvergroot aleatiore geselecteerd en associatief samengesteld... Veertig stuks, staat er op, arrangeert zoals een partij ‘memory’, het brein wil en moet elementen bij elkaar brengen... voetbalkaarten, verwoed verzamelen van belangrijke en minder belangrijke spelers om een ploeg te vervolledigen, groeperen, rangschikken, plaatsen, ook al is er eigenlijk geen reden voor... inzoomen op afwerkingdetails, mijmeren over de drijfveer, onderzoek naar het zin van dit alles en nog wat... Aerts doet het al een tijdje, en hier een korte bijeenkomst van representaties van beelden die herkenbaar onduidelijk zijn, waar de elementen juist niet hard genoeg vloeken om ons af te weren, maar ook geen gemakkelijk toegang verlenen... proces en procedure, verdere ontwikkeling van een ingewikkeld verhaal des bestaan en het waarom daaromtrent.
