het vernieuwde KMSKA – niet geslaagd.

Ref – “Het respect voor het 19de-eeuwse museum zit diep geworteld bij KAAN Architecten. Architecte Dikkie Scipio wil de nieuwe museumvolumes niet laten concurreren met het bestaande museum. De nieuwe museumvolumes hebben in tegenstelling tot de oude museumzalen geen uitgesproken materiële identiteit. Zo wordt het contrast tussen het oude en nieuwe museum extra in de verf gezet”. (promo KMSK)

Het is waar dat er een groot contrast is tussen oud en nieuw, op zich geen probleem, men kan het ene zonder het andere zien, behalve het aspect 'licht'

Daglichtmuseum – idee was de 19-eeuwse aandacht voor het daglicht te behouden – maar daar zijn ze te kort geschoten. Wel is er op de nieuwe daken een ingewikkeld systeem van 'lichthappers' die alleen indirect noorderlicht vangen – maar dat is juist niet genoeg om de oorspronkelijke zalen als tevoren te bevoorraden – iets wat direct opvalt – schijn bedriegt en kan niet verdoezeld worden: de zalen zijn duister en luguber ook al wegens de bijkomende verlichting met spots... 

 

Het is dus niet echt waar dat de daglicht-optie in ere werd gehouden; ze is adequaat voor de nieuwe zalen, de intussen was afgekalfde “white box” idee met egaal verdeeld licht in een poging Stanley Kubrick achterna te zitten, maar voor de zalen beneden is het wurgen... met merkt direct dat de glazen plafonds niet genoeg gevoed worden, laat staan dat er zonnewereing bij te pas zou moeten komen als voorheen... Spots dus, die met hun 'seventies' rails de plafond architectuur verminken, en die hoe dan ook storend zijn: soms gericht op schilderijen die te veel licht krijgen, soms te flaw-flou om degelijk licht te geven, en in het geval van de hoger hangende schilderijen, zeer harde reflecties veroorzakend... men kan al niet van beneden goed details bezien, en met de weerkaatsing verdwijnt het werk helemaal.

Op ooghoogte kan je nog zelf kiezen hoe dicht, met of zonder bril, een detail te bezien is... hier worden kleine werken ook hoog gehangen, waar ze voor de meeste bezoekers verloren gaan. Zeker, vroege hingen werken ook hoog, over elkaar – maar dat weren der grote, terwijl de kleineren benden hingen – men kijkt nar de eigen oude foto's... Grote werken moeten hoe dan ook van op afstand bekeken worden en mogen hoger hangen... niet omgekeerd.