Tegennatuurlijk Antwerpen

   Verder bomen / kuiltjes / VAI uitdroog strategie (normaal zou ik over hoogcultuur willen schrijven maar dit is belangrijker cultuur dan de gallery circuit – nog even als jaarafsluiter)

Tegennatuurlijk Antwerpen

Vooral in de laatste jaren is de tendens om zo veel mogelijk natuur uit de stat te bannen opvallend... wat ooit een gezellige groene stad was verandert in een saai en irriterende euro-norm plaats van tweede of zelfs derde categorie... Behalve de bokrijk-achtige toeristen trekpleisters worden hele straatbeelden vernietigt en de fameuze van Ostaijen kasseiden vervangen door beton- en asfalt-rommel (dat soms zelfs geen jaar meegaat)

Fietspad voorrang - dat de boom geen water meer krijgt so what...

Maar het ergste is het verwijderen van groen. Niet alleen grote gezonde allee-bomen en hun bijhorend schaar aan vogels en insecten, maar ook struikgewas en wilde plekjes in bermen en uithoeken – plaatsen waar flora en fauna op rust kunnen komen van de geweld van de stad... struiken zijn een doorn in de ogen van de politie die doorkijk parken willen hebben omdat ze met hun onderbemande patrouilles de losgeslagen jeugdbendes niet meer in kaart kunnen brengen – dus geen schuilplaats meer voor vogels of knaagdieren – wanneer hebt u nog een eekhoorn gezien in Antwerpen – voor mij is het alvast heel lang geleden... De prachtige bomen op Belgiëlei (al lang weg hoor) en Charlottalei – bevallen door bladmijn-mot maar niet ziek zoals beweerd – moesten ruimen voor beton en magere stekjes... deze zogeheten “nieuwe” bomen worden in ondiepe betonkuilen geplant zodat ze noot groot kunnen worden – dus prachtige schaduwrijke wandel en fietswegen mag je al vergeten... bomen zijn voor de planners alleen nog tijdelijk straatmeubilair die ze moeten planten om de greenwashing van de politiek tegemoet te komen... want bomen zijn lastig, hun bladeren zijn lastig, ze springen voor de auto's en hun wortels breken de voetweg op, vooral dan als er geen plaats voor ze gelaten wordt...

eens een leuk groen hoek, nu beton en asfalt toegang grand cafe (horeca gaat voor)

Zoals voor het Vlaams Architectuur Instituut – ooit een groen hoekje in welke het interessante Singel gebouw kon nestelen – intussen met moderne Klotz- bouw bijgewerkt, met gevel gekleed in dode bomen om 'groen' en 'sustainable' te laten uitzien – met uiteraard een vol beton gegoten oriëntaalse tuin als 'feature' – (intussen een stort geworden) en voor de eco-bewuste bezoeker een fietsparking van beton en asfalt die de bestaande bomen van het dringend nodig regenwater berooft... in de tijd dat er nog parking was voor de Singel was er meer groen dan nu – de bomen op de hoek sterven af – men kan het op google earth goed volgen – en is een voorbeeldig staaltje van de bezorgdheid met welke hedendaagse architecten en planner met de natuur omgaan...

genoeg watersijpeling voor die grote bomen? twijfel...

hierin moet een 'nieuwe' boom kunnen leven - betonkuil van 30 cm...
 

Bij de onnodige renovaties van menig straat (wellicht met de idee alles ineens, gezien de chaos al compleet is) verdwijnen voortdurend gezonde, volwassen bomen – Rooseveldplaats een mooi voorbeeld- onnodig veel bomen weg alleen maar voor de werf – de leien – onnodig veel bomen weg, dat gaat zich in de opwarmende zomers goed wreken – Operaplein gaat braadpan worden – dan de ingedempte dokken op het zuid – platanen in topform – waarvoor menig Antwerpenaar naar Frankrijk reist – mar hier moeten ze wijken voor nog een idioot prestigeproject... het eens gezellige Zuid gaat eindigen zoals de Kievitwijk – designer-hell en winderige kokers met roestende nep-bomen... waar in toekomst het zuurstof dat wij ademen moet vandaan komen weet ik in elk geval niet.

 

dode zuurstofbos in Kivietwijk... artistiek, nietwaar?

Nep is fantastic – er is al een hele generatie dat niet meer weet wat 'original' is behalve een marketing spreuk voor kledij... 

 

kansloos ondergrond - speciaal grote boom op betonplaat geplant - doen alsof...

survivor - ook tegen de verwachtingen de wil om te overleven...
 
 

Muzen wurggreep

 Rond het Museum...

 

Gezonde bomen op het Usselincxplein.... neen bedankt!
 

Eigenlijk wilde ik al een tijdje terug wat over kunst & cultuur schrijven – iets positief dat in deze rare corona-tijden als opkikker kan dienen... maar de tristesse neemt alsmaar meer toe.... het wordt allemaal nog erger en ergerlijker, zo dat er niet anders overblijft dan het jaar af te sluiten met nog een verergerd zaagstuk. Ik heb het al gehad over de idiote oplossing om de wortels van de prachtige bomen langs de oude havenafsluiting te beschadigen voor een fietsautoroute – al is het hopelijk tijdelijk - maar overal wordt habitat en bestaand groen afgebroken voor deze fietssnelwegen, die dezelfde miserie van de autowegen meebrengen: assholes op hun speedpedalexxen met BMW* mentaltieit die elk plezier aan een mogelijke toch langs de schelde vernietigen... Langs de schelden vinden ze niet beter dan de bestaande bomen uit te rukken, de poreuze klinkerweg met een tarmac te vervangen en wat oit een mooie boulevard was ter herschapen in een saaie dorpsweg met opstoppingen... soit, als ware dat niet genoeg zijn ze ook aan de overkant begonnen...

(* Besser-Mensch Wahn – een aandoening die vooral in de jaren 30 van verleden eeuw de kop opstak en zich in een overtuiging uitte dat er betere (Über-) en minder (Unter-) mensen waren, waarbij uiteraard de 'zelf' bij de eerste behoorde. )

De ingedempte zuiderdokken gaan eraan – wat ooit een heus Usselincx-plein, een soort van Champ de Mars had kunnen zijn, omzoomd met schaduwrijke Platanen, wordt herschapen in in stadplanners- en designer-fantasie waar niemand om vraagt... uiteraard moeten de gezonde, intussen volwassen bomen wijken voor deze idiotie – bomen behouden staat gewoon niet in hun woordenboek, ook al is de discussie over klimaat al jaren lang met niets anders bezig... in Antwerpen weten ze er niets van en denken dat die povere stekjes dat ze hier en daar in betonkuilen aan 't steken zijn hetzelfde is als 'bomen planten' – neen, de ijver met welk deze stad zich zelf verminkt doet denken aan nog een ander politieke strekking die zich populair had gemaakt met “Arbeitsbeschaffungsmassnamen” beroep doen op 'Reichsarbeitsdienst' (verplicht) en later ook slavenarbeid – toen is er ook veel beton bij komen kijken... en als ik naar de werkmannen van de exotische onder-onderaannemer bekijk die een loon op niveau van Tadzjikistanse normen krijgt, (en met locale werkgelegenheid niets te maken heeft) moet ik toch even aan de werkkampen van totalitaire regimes denken, ook al zou ik met die vergelijking alleen maak verontwaardiging oogsten...

Na al die jaren strijd tegen steen en auto's - joi de vivre - Platanen zijn graag gezien - behalve in Antwerpen

Ik kan de indruk niet afschudden dat we alleen nog met incompetent knoeiers te maken hebben... alles high-tech, uiteraard, maar zonder visie, zonder zeel of interesse en dan nog slordig uitgevoerd... ieder aannemer voor zich, waarbij de ene het werk van de ander belemmert of teniet doet – slecht doordachte plannen die uitdraaien op hakkel- en improvisatiewerk, de vernietiging van waardevol stadsgezichten voor halfbakken plannen die toch op niets uitdraaien – ik vermoed een bezigheidstherapie erachter voor de vele specialisten die jaarlijks uit de scholen vloeien zonder dat er eigenlijk voor hen iets te doen is... ik heb al meerder malen gezegde dat ik deze toen als attractieve en charmante stad nu zeker links zal laten liggen – en dat wat misschien nog een reddend aspect was; het groen, is intussen ook systematisch weggewerkt – betonklinkers in plaats van de degelijke kasseiden van Ostaijen – mooi gepolijste natuursteen dat zelf twee overvallen door Duitse Panzers niet hebben kapot gekregen, worden nu opgegraven en weggevoerd – in de plaats brokkelende betonklinkers eo in het beste geval doorgeslepen nep-straatstenen in beton gebed... het is intussen volledig acceptabel en quasi de norm geworden nep als waar te aanzien – de schone schijn is voor de meeste mensen goed genoeg – men ziet het al aan de algemene aanvaarding van 'kunstgras' terwijl de plastik-soep in de oceanen maar groeit – men wilde zelfs oude bomen kappen voor een plastikfabriek – men vraagt zich op welke planeet de milieuminister eigenlijk leeft...

Dood hout meer waard voor reclame en onnozelheid - vogels mogen oprotten

en zo voert (sic) – het blijft gezaag, ook al gaat het ons algemene leefcultuur aan – gezaag dat in 20 minuten een gezonde boom van 50-60 jaar vernietigt – gezaag dat van die dode boom een staketsel maakt waar een grote advertentie kan hangen voor de zoveelste online-shopping-app, om nog meer diesel-camionetten te doen draaien in hun wilde leveringsrondes in een stad waar geen groen meer is om de afgassen en stopartikelen te filteren... houd uw museumkaart maar paraat!

 Antwerpen cultuurstad - de container in...