Rotterdamnatie scene #9

Ah te kunnen varen in de wijde wereld zonder luchtvervuiling en plastiekfles... sail away.

Normaal doe ik het niet, voor een artistiek “scheet in de fles” kilometers vreten en bijdragen tot de ondergang van de wereld met mijn overdadige CO productie... maar ik moest toch al de grens over om familiale verplichtingen na te leven (den arrivée van de Sint in Bergen op Zoom) en dacht het misschien nuttig te combineren... door the Rijden naar Rotterdam om FvL’s “Scène #9” bij te wonen...

Helaas speculaas, mijn redenering de kindertroebel te ontlopen mislukte, want de wonderbaarlijke sint kwam blijkbaar simultaan aan in rotterdaam... Dan het adres... Hoogstraat 190, 191 okay, terug het vlasplein over 168, 159... terug, nee zou het de bouwwerf zijn, of een zijstraat, een passage of een winkelgalerij... ik vond het dus niet waar FvL drie jassen wilde fitten... om 14:20 precies... Bon, gezien het tijd was presenteerde ik mijn kleine bijdrage daar op straat voor de passanten die haast niet keken: hoe je een bestaande en gedragen jas kan modificeren en een nieuw leven geven zonder alweer nog een product van wereldwijde uitbuiting en zweetwinkelarij (sweatshoppery) aan te schaffen... Mits welgeplaatste snitten paste ik vakkundig mijn mouw aan... ‘While you wait’, als het ware... Haast geen reactie op mijn triomfantelijk gezwaai met de geamputeerde mouw... en FvL nergens te bespeuren...

 Aangepaste mouw op de Hoogstraat bij het Vlasplein... geen interesse...maar desinteresse

Zo druipte ik dan maar af naar de Witty, waar ik bij Mama een tentoonstelling van paranormalistische Finse overpeinzingen bijwoonde... wat leuk, want eventjes weer in de suspendeerde sfeer van de wat ‘rarified’ boreale mix van licht en donker, para en normaal, beam-me-up scotty victoriaans tekenklas esthetiek in video- en audiomixage achter verdonkerde glaspartijen... In Witte de With zelf een brede waaier aan intro-retrospective beschouwingen over Nederlands imperialisme en de kunst buiten ons beperkt perspectief, al was het wel weer door een westers-academisch bril en als dusdanig niet echt een grote verschuiving van dat perspectief... Altijd amusant het weelderig gebruik van massa’s dure consumptie-elektronica, welke blijkt het geluidspeil wel, maar de kwaliteit niet echt te verhogen... misschien moeten we even het resultaat van de opera afwachten... De referentie naar destructie helemaal bovenaan ging dan ook weer niet ver genoeg... Maar in een achterkamer kwam ik dan wel oude bekenden tegen in het kader van de MK prijs, en kon daar informatie vergaren over de activiteiten van pinke Antwerpse art-hooligans (en R-damse prank-players) die mij ter plaatse ontzegt worden... (geen regelmatige gebruiker van Faesboek, noch lid meer van de locale afdeling der kroeg-krawlers te zijn...) zo heb ik toch nog iets geleerd, ook al was het maar om niet zo veel energie te verspillen aan ijdele cultuurbeschouwing en volgende keer in de locale afdeling van een of ander Nederlandse winkelketen mijn mouw afrukken... maar ik moet toegeven dat ik het een leuke uitstap vond, zoals alleen nutteloze omzwervingen echt kunnen bekoren... noem het vrije tijd, nomadisme, of om het echt een parfum van croissants en koffie te geven: Dérive... 

Olietonnen statt oliebollen, wel gemaakt uit petrochemische epoxyhars-combinaties...

Obst Auch

Om de reeks Affiche-interventies af te ronden vond ik de 23ste Klimaat Conferentie te Bonn een goed referentie... Ik had vanaf de zomer affiches geplakt die ik in 2014 had gemaakt voor een project te Marchin... en verder deel uit maakt van mijn ‘recherches (e)aux submersibles’ terugblikkend op diverse memorabele stukken, in dit geval een poster van DB uit 1967, als studentenaffiche overgenomen in 1968 en dan later door de Grünen etc... recent weer in de media opgedoken in verschillende gedaantes: “Alle reden vom Wetter”...

Anyway, ik modificeerde de resterende affiches met een pijl, om ze te onderscheiden van de Wahlplakate ingezet tijdens de laatste verkiezingen in Duitsland, en ging naar de ‘tentenkamp’ van de NGO’s in der Rheinaue juist ten zuiden van de stad, waar alle randactiviteiten van de officiële VN-conferentie plaatsgrepen... speciaal voor de occasie een laatste groenzone van de stad volbouwen met plastiektenten en paneel-elementen op alu-structuren en omringd door stroom generatoren (diesel) en security-zones, prikkeldraad dat minder prikkelt dan diep snijd (nato-draad) en shuttlelimousines en shuttlebusjes met verbrandingsmotoren... een openbaar bus uit Essen op hybridenwaterstof... 

Ik bevestigdte mijn op karton geplakt en met sisaltouwtjes voorziene affiches aan de bomen rond om rond het ‘kamp’ en maakte mij uit de voeten voor dat de regelmatige polizei-patrouilles mij opmerkten... gedelegeerden kwamen intussen toegestroomd wand valavond, en hier was de grote partytent: ingangen voor observers, vip-press en party party party welcome in Engels, Duits en Fidjaans... het meest bedreigde guest of honour die de besluiten van COP21 in parijs moeten hard maken... in afwachting tot wie de Amerikanen gaan sturen...

Het was de dag dat Europa de Glyfosfaten ging bespreken, en ik mot toegeven dat ik niet goed weet van welk circus ik meer (of minder) moet verwachten of effectief iets te doen aan onze rampzalige biosfeer...

We shall see... 

english below

To finish off the series of poster-apparitions in Germany I decided to cut to the chase and go to the COP 23 circus in Bonn... this former capital now UN-zone, climate being the main aspect of this “Alle reden vom Wetter” intervention... strangely enough, the forgotten slogan has acquired quite a bit of traction recently, thanks to the current bozo posing as president of the US of A...

So, now that my poster is no longer a curiosity but has become part of a rehash, some of my own making, some by circumstance, it is time to round this series up and pack in...

Produced for a show in may 2014, I had used the poster for various reasons along the way, including my alma mater back in Canada, and obviously for the recent elections in Germany...after presenting it here in Antwerp again in October, I decided enough was enough and this occasion was perfect...

Obviously too late for an official intervention, - was considering the ‘Peoples Climate Summit’ just before the official COP licked off... (too late too) but wild and streetwise is more my thing, so I added arrows to the poster and affixed it on cardboard, string to attach it without damage to property & all that...

They had built a big tented conference show in the “Rheinaue” – originally a small floodplain just south of the city, now part of the urban sprawl and more of a recreational area... anyway, to put some more pressure on this small nature reserve they decided to camp thousands of NGO environmentalists here for the duration... if only the refugees from Fiji had the same sort of infrastructure when the storms hit...

Anyway, I surrounded the camp as it were, with posters on trees at regular but not too obtrusive intervals... finishing up just before the crowds started coming in after the other conference meetings all over town...

As to the use of it all? Well, for my part the poster is but an ‘acte de présence’ and as such a form of amusement, but perhaps also bemusement, since it refers back to a time (50 years now!) since artsy-freaks have been pressing environmental issues... and still results are way below par... in fact, the way things seem to be going, were headed backwards...

Will they come up with real solutions & cement Paris promises? Will they resist trumpet calls for more jobs & silly money? Tough decisions to make, but I had the impression it’s still in a fairground atmosphere... it doesn’t yet hurt enough it seems, aside from the little guys...

But let’s not abandon hope,

And that’s what the posters about, along with the bees and fruity flowers..

(thinking here also of the euro-procrastination on neon's and such)

(sticker by Ende Gelände in side street...)

and an anonymous one...

Teirlinckhuis ontwaakt weer

Herlancering Teirlinckhuis...

Ben verheugd dat er weer leven in het huis komt, eindelijk, want het huis staat nu vier jaar onnodig leeg.... Nooit goed voor een gebouw dat eigenlijk meer aandacht nodig heeft dan normaal, niet minder... De jaren onder gemeentelijk bewind is wel af en toe wat gebeurd, maar weinig en vooral voor de schone schijn... Echte problemen van houtworm en isolatie, waterafvoer en riolen werden zowat genegeerd... Vandaar rap verkopen... Maar ja, hopelijk zullen de nieuwe eigenaars en beheerders voorzichtig en met aandacht voor detail omspringen met dit pareltje, en zo ver mogelijk met aandacht en sympathie voor de Geest van een schrijvershuis, zijne rustige reflectie en door de natuur geïnspireerde muze... en niet beneveld door kijkcijferpolitiek... 
Het is een nieuw begin, niets te vroeg, terug zoals toen... Met een leeg huis... Om op te vullen en nieuw leven te geven zoals de leden van de toenmalige vzw onbaatzuchtig en met veel persoonlijk inbreng hebben gedaan...  Het HTHuis had eigenlijk beter altijd een vzw gebleven, met eigen beslissingsautonomie - hopelijk kan deze nieuwe vzw het werk van de eerste in ere houden en herwaarderen, terug op het dwalende spoor van de creative duizendpoot Teirlinck brengen... Want getrappelde paden volgen leidt nergens nieuw heen... 
Zo te zien is de intentie en programma van de nieuwe vzw een beetje gelijkaardig aan wat voor de sluiting was besproken... Misschien met nieuw elan en meer geld... Maar er blijft toch de vraag of het niet helemaal overbodig was om het museum te sluiten en de verzameling te verspreiden...  Maar ja, hopelijk kunnen de meeste stukken terug gerecupereerd worden... Of misschien meer zelfs? Wie weet?

In elk geval sturen we beste wensen mee op pad...

zicht op laatste opstelling HTH 2013 (H. van de Velde-jaar)

stedelijke zelfverminking

Character(zelf)moord

Het is weer ontzettend triest. Ook al was er aanhoudend protest tegen het vellen van de kastanjebomen in de Charlottalei drukt de stad zijn wil door... voor de zoveelste keer moeten grote gezonde bomen de weg ruimen voor onnodige en twijfelachtige ‘verbeteringen’... vroeger had de stad nog allure met grote boulevards gezoomd met prachtige statige bomen, koele producenten van zuurstof, stoffilters, habitat voor vogels allerhande... in geval van de kastanjes ook bijenvoer in het voorjaar... niet dus, belangrijker is de hernieuwde aanleg van de Charlottalei (zijwegen) met betonklinkers in plaats van de mooie natuurstenen kasseien – zoals overal in de stad worden de oude, degelijke stenen vervangen door goedkope beton-ersatz... en zoals men op menig doorgangsweg mag constateren, nog maar een fractie van de tijd meegaat van de oude karakteristieke kasseien... ô pauvre Anvers... aan het station waren ooit nog prachtige blauwgeëmailleerde bakstenen, verkocht aan Hollanders... en dat is zowat de teneur – uitverkoop van openbare eigendommen ten bate van privé aannemers – hoe moet men anders de vernieuwing van de Charlottalei beschrijven? Er was geen hinder, er was geen opstopping, niemand vroeg erna terwijl er vele ander plaatsen zijn in de stad die dringend moeten worden herzien – dikwijls recentelijk nog aangepast... want, in feite is het de stad zelf die problemen creëert.

(de bomen zijn niet ziek maar geplaagd door mineermotten – men zou de bomen moeten helpen in plaats van afmaken... er zijn te weinig vogels op het onder controle te krijgen, want te weinig bomen als habitat...en zo maar voort...)

Er zijn al zo veel bomen gesneuveld voor ondoordachte plannen die de stad geen millimeter vooruit helpen – de leien als voorbeeld, De Keyzerlei ook zo een geval van onnodige verloedering... Rotonde van de Belgielei was ook ooit een prachtige oase van vers groen – nu alleen “vergevingsgezinde” boompjes die omver worden gereden voor dat ze nog maar echt wortel hebben gevat – overal waar ‘nieuwe’ bomen komen ziet men sukkelstekjes in veel te kleine betonkuilen... om te vermijden dat deze ooit degelijke welriekende dreefbomen kunnen worden (het wegdek weet je wel)...

Antwerpen is een trieste koploper, maar overal in Vlaanderen wordt over luchtkwaliteit gepraat en tegelijk alles aan gedaan om groen te verwijderen... of voor betonnen snelfietspaden of transportbedrijven, bedrijventerreinen of recreatiedomein – echte natuur komt alsmaar meer in het gedrang... Parijs COP21 ten spijt...

Er moet een kentering komen – besef dat bomen meer zijn dan sierplanten, maar essentieel voor ons ecosysteem, waar ze ook staan, Charlottalei, Congo of Borneo,- zuurstofcentrales die wij broodnodig hebben – in plaats van ze in C0-producerende pelletkachels & centrales te verbranden...

Moratorium nu!

magere bomen

Magere bomen...

Bomen maken geen slachtoffers, bomen zijn de slachtoffers.

stockpicture accidentalism

De vindingrijkheid van onze beleidsmakers kent geen grenzen... In plaats van de automobilist die 'de controle over zijn voertuig verliest' en door eigen oorzaak tegen een stilstaande boom knalt is het de boom die beticht word, verkeersslachtoffers te maken... Volgens mijn herinnering van de wegcode is de chauffeur verantwoordelijk voor zijn eigen onaangepast rijgedrag, hetzij de obstakels 'onverwacht' zijn... Bomen zijn sinds de Romeinen een vaste waarde langs de heerweg, en kunnen moeilijk als onverwacht beschouwd worden...

Ik vermoed eerder een onheilig verbond tussen ontbossingsminister Schauvlieghe , de Pellet-industrie en nu ook blijkbaar dierenvriend Weyts om Vlaanderen van zoveel groen te ontdoen als mogelijk... 

(Antwerpen heeft recentelijk ook zo’n hekel aan bomen) ...

(...Ook al is de repliek van Weyts dat het niet de bedoeling is bomen te kappen, is de algemene teneur een van bomen als lastpost, dus beter weg te halen bij twijfel- veel gemeenten hebben juist zo een excuus nodig om de zuurstof producerende lastposten te verwijderen... idem de privé-tuineer, weg ermee!)

Om plaats te maken voor luchtvervuilers die het niet kunnen laten de sportieve Francorchamps- psychose los te laten als niemand toekijkt... De meeste zware ongevallen met bomen zijn veroorzaakt door jong(on)volwassenen tijdens weekendnachten... Maar behalve de verzekering mag hier niemand discrimineren... De zuurstofproducerende bomen, habitat voor menig vogelsoort en filters van fijn stof en lawaai, lichtinval, en, indien nodig bescherming voor de zwakke weggebruikers... heeft er niets mee te maken.

Dus, de logica volgend die hier wordt aan de dag gelegd wordt met de idee alleen nog magere gummiboompjes langs de weg te planten, zouden bebouwingen langs de weg alleen noch uit zachte materialen mogen opgetrokken worden, tenten, kleine koten uit balsahout misschien, of splintervrij plastiek. Voetgangers en fietsers moeten zich soepel opstellen, zeker niet in de weg lopen, (zebra pad of niet) straatmeubels moeten verdwijnen, zeker verkeerslichten en flitspalen, en andere zicht-belemmerende obstakels en irritaties van de weg geweerd... Zeker geen camions of tractoren meer, ook bestelwagens mogen alleen op bepaalde uren circuleren... 

Mits de hedendaagse mogelijkheden van de technologie kunnen wagens op de wettelijk toegestaan snelheid gelimiteerd worden, zodat een locale Villeneuve of Senna heel hard zijn best moet doen om nog een fatale crash met een boom teweeg te brengen... Dan is het probleem van de baan en kunnen de bomen verder voor ons zuurstof en kijkplezier kunnen produceren... 

en de vele kleine diersoorten die de bomen langs de weg,  op  afritten van de snelwegen, middenbermen en zo maar voort als laatste toevlucht hebben in een alsmaar verder krimpende natuur…

Anderzijds zou er kunnen op gelet worden dat ieder verkeersdeelnemer zich aan de regels houd en met de veronderstelde vooruitzicht op de openbare weg bevind, en dat sportieve uitspattingen in de kiem worden gesmoord... De bomen staan er gewoon, rustig fotosynthesereen, en hebben helemaal geen schuld aan de verminkingen die de mens zich zelf aandoet.

(Het beste zou nog zijn alle autoverkeer in rubberen tunnels te leiden, waar de botsautomentaliteit tot op het bot kan gevierd worden zonder de gezonde mens( en dier) al te veel last te bezorgen... )

natuurherinneren

bij de start van skulptur Projekte Münster
even denken aan het laatste project van Gustav Metzger

schaduwwerk van LL intussen vergaan...