Eindejaar bruin getint...

Choco maar toch niet tof

Het was te verwachten. Nu het Koninklijke Paleis (voormalig ICC) op de Meir bijna klaar is wordt er aangekondigd dat er een brasserie en chocolatier komt. Men zou denken dat dit een grap is, of een PR-stunt om aandacht te richten op de heropening van een goed doordacht, gebalanceerd en financieel haalbaar cultuurproject op deze belangrijke locatie... iets wat de historische site waard is, iets dat het blazoen van de stad kan sieren en tussen de platte commercie van de Meir eventjes een adempauze biedt. Dat er mogelijk een brasserie ging komen was al besproken, maar als bijkomstig trekpunt bij een cultureel project... nu ziet het erna uit dat de commercie voorgaat en dan - als het uitkomt - een cultureel aanhangsel wordt bijgevoegd... misschien.

Het is weer de zoveelste minachting voor de wensen van de kunsten en kunstenaars, die alles gedaan hebben om een redelijke discussie te voeren, een open debat, veel flexibiliteit aan de dag hebben gelegd en hun best hebben gedaan om de dwalende redenering van de kortzichtige beleidswissels te volgen... Van de kunstenaar wordt professionaliteit verwacht terwijl het beleid (Stad én Gewest) wat improviserend aanmoddert en zwicht voor een waaier privé-biljetten, tot de zaak over kop gaat en de rekening toch uit het publieke portemonnee moet betaald worden... heeft de recente bankcrisis dan niets duidelijk gemaakt?

Het is in elk geval weer een goed afsluitingsbericht van dit jaar – verbetering is niet direct voor morgen, en de toekomst vanuit hier uit ziet tamelijk bruin...

Enzo Voert

RVR alweer

De archieven glijden langzaam weer weg uit het vergeethoekje, maar hoe is nog zeer de vraag (ik had deze twee keer - dubbels eruit, schonen aangezegd )

vooruitstrevend terugblik

inpakken en wegwezen




RVR en terug, alweer

De archieven glijden langzaam weer weg in een vergeethoekje, ware het niet voor de RVR reeks zou ik al niet meer over de gang van zaken kunnen schrijven, want uit gezicht en geheugen gewist... of mogelijk niet, want in de marge van de beslommeringen rond de verschillende archiefonderdelen wordt aan een soort initiatie gewerkt, met bezoek aan archieven en het vergaren van informatie, ook zo ver mogelijk een indruk van de meest recente ontwikkelingen. Het wettelijk kader van het archiefwezen is maar recentelijk aangepast en zo blijft alles nog in een experimenteel sfeer, maar dat maakt het juist ook boeiend (tot hier toe) - en zo ver ik kan zien hebben deze ontwikkelingen ook een neerslag op de verdere bewerking – en ‘her’-uitgave van stukken – elektronisch, papier of virtueel op het net... het blijft een vraagstuk.

précollokkio

Angel ( en omstaanders) tijdens een portretsessie tijdens de namiddag...









Het fifty-fifty ‘précolloquium’ was wel wat van een slag in het water. Logistieke communicatiefout en gewoon ‘bad timing’. Vrijdag is natuurlijk niet iedereen vrij, en dan zijn er natuurlijk ook fysieke hindernissen en medische omstandigheden enz.enz.


Maar al bij al was het nog een interessante uitstap. De kleine treindelegatie (elf uur elf) bestaande uit Rudi, Annemie, Lieve, Marc & Luc, Odie en mezelf vonden in het salon van de Hoofdstedelijke Openbare Bilbiloteek te Brussel nog Anversoises voor, o.a. Hilde Pauwels en Jean-Jacques Stiefenhofer... De boekvoorstelling en gesprek tussen Jef Lambrecht en Jos Bouveroux was interessant en goed bezocht.


Gezien dat het toch wat vroeger gedaan was dan verwacht nam de Antwerpse delegatie, intussen vervoegd door D-K-helft Toni, wat tijd om aan de viskraam van wijn en kabeljauw te proeven, een duik in de bakkerij te doen en even stil te staan in de rue de Flandres voor de vitrinetentoonstelling en de binnengevel van La Bellone.
Het café van Angel Vergara, ‘Nous les Oeuvres d’Art’ deed sterk denken aan de installatie te Amsterdam zowat vijf jaar tevoren, met enkele herkenbare elementen (lepelgordijn). Het weer was aangenaam genoeg om op terras te zitten, waar intussen ook Jef, Ariane, en een klein entourage van ‘Het beschrijf’ zich bijvoegde. Aanwezig was ook Oostenrijkse wijnhandel-kunstenaar Kurt Ryslavy en natuurlijk ‘the unsinkable Titania Altezze’, Laetitia. Een rustige namiddag, de vraag naar een agenda of vergaderstructuur werd stante pede van de hand gewezen en zo was er wat tijd voor enkele korte portret-sessies en om even enkele nabijgelegen galerijen te bezoeken: Jan Mot, CCNOA, Filles du Calvaire (Bxl) en galerie sans titre... vooral ten benefit van Odie, die niet zo dikwijls in de buurt komt... er was dan ook juist een video of twee van Bas Jan Ader te zien, en zo een teruggrijpend connectie met de laatste reeks van Odie in 2007 ... kringloop. Hij moest ook vroeger terug naar Antwerpen, voor een afspraak rond zijn project voor Logement... ( zo ben ik met heb even naar station gereden) & back again, just in time voor de presentatie van Isi Fiszman.

ringrain

Het archiefwerk staat still, de rioolwerken ook, binnenkort meer ( klein 5050 colloque voorzien op 19 juni te Brussel)

intussen en verder

nog meer gruze-archiefmaeriaal...

Intussen zijn de archiefstukken goed in de war, maar ze zijn tenminste droog en allemaal min of meer samen voorlopig. Het werk om ze te ordenen en in bruikbare pakketten te schikken moet nog beginnen,- meer – het moet herbeginnen, want de verhuis heeft de prille ordening weer grondig in de war gestuurd.
Daar bovenop hebben zich nog verder aanverzamelde stukken bij het geheel gevoegd, sommige relevant ander wat minder relevant maar even interessant... een nooit eindigende kluwen van sorteerde beslissingen... Maar al voor er werk gemaakt is van de identificatie van voorhanden dossiers zijn er al projecten geformuleerd op basis van doffe vermoedens omtrent de mogelijke inhoud van diverse mappen en enveloppen... dat belooft.

switch intussen

Intussen zijn de archieven verhuisd naar het nieuw Bureau Gruzemayer, waar intussen toch genoeg plaats werd gevonden om ze onder te brengen alvorens ze in een overzichtelijkere vorm mogelijk aan te bieden. Door het verhuis is er nog meer chaos ontstaan, maar dit is mogelijk een goed reden om aan een ‘ontsluitende schikking’ te beginnen. Maar om daar aan te beginnen moeten eerst nog tal van andere aanpassingen gebeuren, zo dat de eigenlijke samenstelling nog even op zich zal laten wachten. Maar het is ook niet noodzakelijk alles op de lange baan te schuiven, en de idee van een elektronisch verzamelpunt is nog steeds aantrekkelijk... er zou tussenin daarmee kunnen begonnen worden, of medegewerkt aan bij voorbeeld de picasa-fotogalerij-reeks...