eindejaar
Ik wilde eigenlijk de voorzichtige heropening van het seizoen vieren met wat positive commentaren op de verschillende aanbiedingen... warbij ik heel verheugd was nog eens naar het [by'ro) van de academie Oudenaarde te mogen gaan – weliswaar zonder vernissage en socializing... Jean-Daniel Berclaz' “Exerzierstrasse” is weer zo een enigmatisch iets dat u heen en weer trekt tussen attractie en afkeer, wederkeer en feestelijk mediocriteit... Het was lang geleden dat ik nog iets van hem had gezien maar herinnerde mij wel aan zijn Musee de Point de Vue terwijl deze in Brussel resideerde en ging regelmatig en kijkje nemen is de wat onvatbare ruimt beneden in de keder onder een voedingszaak... ook hier zijn banale (voedings-) voorwerpen model voor een herontdekking van de basics – potlood tekeningen in realistische stijl en gepresenteerd zoals het hoort in een kadertje dat men in zijn eigen lockdown-keukentje kan ophangen in plaats van zich zelf...
Want lang heeft de liberalisering van de afstands-wetten niet echt geduurd en begonnen de restricties en de vaccinatiebewijzen en de discussie pro en contra weer op te laaien... We waren er nog niet van af en nog steeds niet en intussen is het wel duidelijk dat echt zoals vroeger toch een fantasie zou kunnen blijken...
Berenhaute in MuHKA
Maar toch – in het MuHKA ging ook een hoopvolle expo open waarbij ik de oudgedienden het best kon smaken... eidelijk meer aandacht in Antwerpen voor Marianne Berenhaut, dan een mooie opstelling van sixties-seventies collectiestukken ICC waarbij Toet Smits in het midden met stilgevallen piepschuim-concert, en survivor Bernard Villers nog eens een Handwerpen-actie deed, en uiteraarde de in-box tentoonstelling en performance van Annick Nölle, ook al weer een aangename verrassing...
 |
| ook even verlorengelopen in CIVAs |
Ook aangenaam was Oostende, waar intussen op rust gestelde brulé-banquetbakker Hioco weer zijn pand ter beschikking gesteld had aan de jonge generatie... met als brug tussen toen en nu de zeer interessante Mercedes Sturm-Lie – toen nog een jong ding in de kielzog van haar ouders die aan de Patacyclistische bijeenkomsten deelnamen, nu volwaardig kritische geest in haar eigen recht en scherpe onderzoeker in dingen onguur – het vaandel van haar vader zaliger oppikkend – zeker zullen wij nog van haar horen!
Verder wat rondzwervingen in zo ver dat deze vrijblijvend mogelijk waren – eventjes toch, zonder al te ingewikkelde reservaties en tests... Grande Hornu, lang geleden, en Luik, spijtig genoeg in de trieste zaak van het verdwijnen van le petit maître Jacques Lizène, wat on eraan herinnert dat de goede oude tijden wellicht nooit meer zullen zijn... BPS22, waar ze spijtig de esplanade van voor naar de knoppen hebben gedaan – ook daar bedenken ze niets beters dan het verwijderen van oude gezonde bomen – wat ond dan weer terug brengt naar de deprimerende realiteit en de locale situatie- blijkt dat zelfs onder hevig protest de officierswoningen aan de Kiwietvest (miniheim met zijn wonderlijk tuin) moeten sneuvelen voor alweer saai officio-archtectuur... dus mijn poging om wat vrolijker te doen weer mislukt. Merry X
 |
| Broodje Bwek gezien bij Hioco |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten