A birthdayBorger
Ik had mij zelf aangemaand en voorgenomen het nieuwe jaar met een meer positieve ingesteldheid te beginnen – zoals alle overmoedige nieuwjaars resoluties blijkt dit niet zo eenvoudig te zijn, maar soit; Art's Birthday – de hilarische moment waarop een droge spons in een prehistorisch emmer terecht kwam en de bewoners van de grot bij Altamira aanzetten om conceptuele kunst te gaan beoefenen is door wetenschappelijke precisie vastgelegd op de 17de januari en is als dusdanig een hoogdag in de cultuurkalender van deze contreien... Meer specifiek het M HKA. Elk jaar is het een drukke bedoeling waarbij de genotsmiddelen rijkelijk geconsumeerd worden en het mondwerk niet kan stilstaan – dit jaar echter, met zijn surrealistisch Covid-19 reglementering, veranderde dit allemaal in een semi-virtueel gemaskerde niet-bal, en zette zo de toon voor een doffe, afstandelijk schuifel-bezoek aan het museum en enkele interventies op streaming; al dan niet op de grote scherm transponeert – Echt was de nieuwe 'untitled' van Birdie V. als gevelpartij langs een afgesloten kaai-boulevard – vanuit de bouwwerf niet echt te zien – (wellicht de duistere bedoeling) en om over de modderplassen tot aan het fietspad te geraken geen zin... een ander keer dan. Binnen wel genoten van de kans om wat rustig naar de expo te kijken – waren daarvoor vroeg genoeg – en zo wat ingehaald na de twee lockdowns... maar de 'state of the arts' van E.de Kuyper deden mij niet echt iets de intro van Nel Aerts wel wat leuk maar beetje dejà vox, videos, wel, tegenwoordig is alles video, en de goblin cake beter mislukt dan de ontbijt van mijn kangeroo – ook weer zo 'n trend... online radio niet echt meer of minder dan we op Centraal al decennia lang doen, in verschillende stadia van onbinding...
Dus een soort mummie-werf, die dan ook zonder al te veel aanpassingen kan doorgetrokken worden naar de aanpalende straten – de grote zandheuvelpiramiede waar eens Ostaijse kasseistenen gelukkige parkeerders ondersteunden, en gezonde bomen die voor de zoveelste megalomanie van de stadsarchitecten moet wijken – naar de oude binnenstad om te kijken naar de heuse actie van de Colson fanclub – in een wat verlaten Wolstraat (alweer te vroeg, of te laat, wie zou het kunnen zeggen tegenwoordig) met een kinder-elftal die als zoveel (elf miljoen) rode duivels met leeggelopen ballen naar een gekoelde fles cava keken – nein-tree-nein of was het 393?
(of misschien een fleske Perrier van Laurent...)
Af naar Borger dan, enkele dagen later – een heus circuit intussen en dus ietwat curieus over de nieuwigheden – net 'off-Kattenberg' het kersverse 'Otty Park' – een gentrification-insert; van meet af aan een designy-artytechtuur omgeving met big namedroppers – en uiteraard ook heel wat beton... gedaan met de tijd dat kunstsites in Borgerhout organisch uit een behoefde van daar aanwezige kunstenaars groeit – zoals toen Club Moral, Ruimte Z, Morguen... en later Factor en Branderij – neen, het zijn de Hal-achtigen die nu opkomen voor de wijk – op zich niet slecht maar ik vrees wel dat de lokalen uit hun huizen zullen worden geprijsd... dus gele betonkuil in secties, combo Geys & Tirtiaux en leuke dingen – het geheel ziet zich als 'bureau' maar niet zoals bureau gruzemayer, toch eerder als echt gemeende 'art office' om niet het aftandse 'consultancy' te gebruiken... (en meer August Orts en Carton Instituut oproepend).
Bij Eva Steynen dan een verademing in licht en fragiele eerlijkheid - gewoon meticuleus uitgeknipte tekens/tekeningen suspendeert... verademing in een huiskamer omgeving – men voelt dat er tijd is mee gemoeid, en minder geconstrueerd ook al is de presentatie wel soms een vernuftige balance-act die van de toeschouwer wat voorzicht vraagt. Bij Ingrid Deuss even kijken- tamelijk klassier foto – okay, maar de 'sculpturen' hoefden niet – zien er uit als zilver gelakte houtrestanten – (en flashback naar knutselschool) – dan liever de 26 serieuze splinters die Guy Rombouts in DMW laat zien – da's puur natuur en nodigt uit tot denken – Verder naar de InSight studio window van Wendy Krochmal- waar Boy Erik Stapparts of liever het BES instituut Alex Zimmerman in 3D heeft uitgenodigt in een enveloppe-onderdeel dat met best op zijn bijzonder smarty phone downloadet want anders is het te ingewikkeld...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten