Oei

 

OEI OEI

Square demonstration

Het is al een tijdje geleden dat wij AZART mochten lezen in een museale context – de boekpresentatie-expo van Guy Rombouts in het SMAK is dan ook een welkom verademing in de wereld van de Azart-schrijvers associaties... (the AWAWA)... wij mochten nog eens onze alfabetische kennis kleurrijk opfrissen met het 'kleine Murano alfabet' voor de gelegenheid opgeblonken in een vitrine, waarboven de verschillende configuraties van oei oei oei – Oei oeioei...oei oei konden gelezen worden in kronkelend kool en vergezeld met diverse constructies, assemblages, assortimenten en schikkingen om onze hersenkronkels te ontwarren... een speelse wonderkabinet met iets voor iedereen en iedereen voor iets: ik bijvoorbeeld vond de uitgesmeerde letter-letters in rood geel en blauw op krantenpapier een thowback naar Dieter Rot's Schokoladenpralinen-presse, maar ook souvenir naar de fifty-fifty tijden in welke deze vermoedelijk ontstonden (lichte déjà-vue denk ik) zo waren er meerdere oude vrienden en reminiscenties van memorabele exposities, met de klok, de objecten-A en diverse kleine sculpturen die men over de jaren als deel van het objectenpanorama in de Isabella Brandtstraat kende – en de literaire referenties Cees Nooteboom, belangrijk werkboek van Oey Tjeng Sit naast het Nieuwsblad van GEEL mochten niet ontbreken... alsook het boek-boek en verschillende andere stukken van belang. De lichte (ver) ademing door de toe-gekleefde deuropening (uitsparing oei) een klein knipoog naar Bernd Lohaus, net tegenover de drie-letterwoordenboek-editie van ADD, en dan een nummer-sculptuur van Monica op de vensterbank naar het Broothaerskabinet... onderaan verscholen, maar toch present.

Geel en Knikkers Oey

 

Johnson toen 55 fr

In feite was de zicht van deze presentatie ook zeer vanuit dat onderliggende kabinet te genieten – men kon in de reflecties van MB ook stukken van GR (en MD) zien spiegelen, het geroezemoes van het publiek even aanwezig onderaan als boven (of zelfs evidenter, wegens hoger gelegen en leegte versterkte het geluid nog...) en de verwantschap nog versterkt door de wederzijdse aanwezigheid van boek-werken en haast obsessieve (tijdelijk) herhalingen van korte lettergroepen... 

 

MD reflexon MB

Het geheel zou niet volledig zijn zonder didactische presentatie (of kleine cameo-performance dat als zulk zou kunnen doorgaan) van Guy zelf met krijt aan de schooltafel, gracieuze AZART-lijnen trekkend en zonder aarzelen een 1m² werk te laten ontstaan die in de rij met nihil-meester WV zou passen. Ook het kleine schoolbord van de Antwerp Artist Run School was present, als representant van het veel grotere werk 'gebeurtenissen verharden zich tot het object waarop wij zitten en abstracte zelfstandige naamwoorden de stevigheid van een tafel verwerven' … vele dingen verwijzen naar het afgelegde traject van Azart, en tonen aan hoe veel meer kilometers er nog inzitten, en dat diegenen die vinden dat het intussen wel is geweest ongelijk hebben – zelfs hier in deze kleine presentatie is het grotere, monumentalere evident, en nodigt uit om nog eens te gaan kijken naar the betonstukken bij Brecht, ondergronds te gaan bij Tomberg of over de bruggen te wandelen op het Javaeiland te Amsterdam...

 

Tomberg passe-vite

of virtueel in cyberspace
 

(wie het kleine niet eert is het groet niet weerd)